Met mijn voeten in een bakje water want mijn allergie is bijzonder hevig deze keer. Al dagen loop ik weer op eieren. (gebakken eieren met hele dooiers-dat dan weer wel)
Februari was mijn laatste blogje en sindsdien is er VEEL veranderd. In de wereld natuurlijk en bij ons ook zo het een en ander. Omdat Cor en Wijbe niet naar Spanje konden vertrekken om de caravan naar Isla Plana te brengen ging alles een beetje in de “wachtstand”. Wachten of het wel of niet kon en uiteindelijk duurde het voor ons tot vorige week voordat we besloten dat het wel kon.
Thuis hebben we lekker door gewerkt aan alles wat nog moest gebeuren en toen we vertrokken waren we het erover eens dat het bijna “af” is.
We hebben behoorlijk aan social distancing gedaan en pas in de laatste weken wat afspraken gehad voor etentjes en bezoek. Een afscheid van het museum heb ik nog steeds niet gehad en zoals het nu gaat met het virus vraag ik me af of het OOIT nog gaat gebeuren. Het zijn barre tijden voor contacten en dergelijke.
Vorige week dinsdag ochtend om 4 uur vertrokken we met de door ons nieuw aangeschafte tweedehands auto naar Spanje. We hebben nog even overwogen om de caravan te laten verplaatsen door een bedrijf maar dat was niet echt financieel een aantrekkelijke optie. Omdat we ook wel weer graag automaat wilden rijden hebben we dus een Ford Kuga automaat aangeschaft. Hier mag je ook een vliegtuig achter hangen dus dat zou wel moeten lukken. Wie hebben in overleg met Monique en Albert de route ook nog eens aangepast omdat het hele district om Barcelona heen op slot ging en we geen zin hadden om ons allerlei rare fratsen op de hals te halen. Mondkapjes in de aanslag en daar gingen we. De route was in 3 stukken gedeeld omdat het met zo’n grote sleurhut natuurlijk niet zo snel rijdt als met een auto solo en dat (b)leek een goede optie. We reden tot aan hotel La Promenade in Coings (vlakbij Chateauroux) en daar hadden we een prima overnachting. Vriendelijke fransoosjes en lekker eten. Wat wil een mens nog meer???
Woensdag ochtend na het prima ontbijt vertrokken richting Alfaro in Spanje. Het zijn ritten van ongeveer 700 a 800 kilometer en dat is prima. Ook hier onderweg overal de mondkapjes maar alles goed te doen. Bij hotel Palacios konden we de hele karavaan kwijt want het hele spul is alles bij elkaar zo’n 12 meter lang. Ik ben blij dat ik daar niet mee mag rijden. Voor Wijbe ‘appeltje eitje’ natuurlijk en dat is wel zo rustig. Zooooo rustig dat ik om de paar tellen in slaap donder wat hartstikke gezellig voor Wijbe is!!! Ik probeer echt bij de les te blijven maar het is te STERK!! IK MOET SLAPEN!!! Denk nou niet dat ik dan ’s nachts niet slaap. Verre van dat, ik zie het bed en de luiken sluiten zich vanzelf. LUXE DUS!!!
Bij Palacios eten we ’s avonds heerlijk Mexicaans en na alweer een prima ontbijt jaagt de karavaan richting Isla Plana. Vlak voor Mazarron doen we de eerste boodschappen bij de Mercadona en hebben we in ieder geval iets te eten.
De camping is een gevalletje apart. Het is hier super rustig. Het blijkt dat veel mensen toch vertrokken zijn naar het eigen land en het merendeel is Spanjaard hier die nog wat vakantie komt vieren. Er schijnen 5 Duitsers te zijn (die wonen in huisjes op de camping) 4 Nederlanders (met ons erbij dus 8) een paar Engelse en Franse bewoners, waarvan een aantal hier vast woont. Rustig dus.
Het installeren van de caravan verliep met wat hulp prima en nu zitten we dus hier. De barbecue werkt en de ventilatoren draaien overuren. Vannacht was buitengewoon plakkerig. Zo zeer zelfs dat ik overwogen heb de airco aan te zetten maar ja wie wil nou de hele camping op bezoek hebben?
Cor en Wijbe hebben zojuist tafeltennis gespeeld en het water klotst hier tegen de tafelpoten op. Aanstellers zijn het.
Vanmiddag maar even zwemmen.
Arme Cor, blijf maar lekker met je voetjes in het water!
Anders zwemmen het is vakantie! Alhoewel wij hebben altijd vakantie 😎