We hangen de vuile was buiten, we delen de lakens uit, het is van hetzelfde laken en pak, als hij zijn hoofd op het kussen legt slaapt zijn kont al, wie bij de hond slaapt krijgt vlooien (als je natuurlijk een hond hebt en deze dan dus ook nog vlooien heeft) en natuurlijk er waait een frisse wind. Het museum ziet er fantastisch uit en met dit heerlijke weer waait het beddengoed alle kanten op en dat is ook goed voor de muizenissen die je soms in je bolletje hebt. Marinus Boezem is een BAAS!!!
Langzaam aan keert de rust een beetje weer en focussen we ons op de toekomst. Geen idee wat die ons gaat brengen maar we bezitten onze ziel in lijdzaamheid en nemen het maar bij de dag. De weg naar ‘mijn’ museum is bezaaid met goede bedoelingen maar elke dag dank ik god op de blote knietjes dat ik weer heelhuids ben aangekomen. Amsterdam lijkt wel steeds gekker te worden en de binnenstad al helemaal. Iedereen is kleurenblind en of een verkeerslicht nou rood, oranje of groen is dat maakt niets uit. Dat licht is er niet voor mij, alleen voor de ander! Aan de telefoon neemt de gekte ook behoorlijk toe. Als ik tegen een beller zeg (zakelijk) dat ze beter een email naar de betreffende persoon kan sturen dan zegt ze:” ik stuur geen email” (?) en een andere dame weet me te vertellen dat het MIJN taak is om een email te sturen naar een collega. (waarbij ze ook nog fluistert dat dat een geheim is- dat ze me dat verteld). Mijn moeder riep altijd al dat er meer mensen buiten het mallenhuis waren die erin moesten zitten dan erin. Of woorden van die strekking. Ik begreep mijn moeder niet altijd!
Over een aantal weken gaan we weer richting het zuiden, waar het momenteel behoorlijk warm is dus als het hier zo blijft is de overgang niet zo heel groot. Gekookte lever kun je tenslotte overal eten toch? Ik vertrek een weekje eerder dan Wijbe maar we komen wel samen terug. Het wordt een feestelijke maand want we zijn er voor Tineke en Wijbe’s verjaardag, onze trouwdag en Jeff komt ook nog een weekje-zonder Gaye want die mag niet weg van haar baas-.
Via marktplaats worden er nog wat spullen aangeschaft en verkopen we (althans dat trachten we) ook nog weer het een en ander. Eigenlijk vind ik marktplaats vaak vervelend. Mensen bieden en als je dan zegt dat ze het mogen hebben dan hoor je niets meer. Of je bied zelf op iets en dan hoor je gewoon helemaal niets. Ik had op iets geboden en toen stond het opeens op “gereserveerd”. Ik blij, dus stuur een mail blijkt het helemaal niet mijn bieding te zijn. Ik was niet overboden (want dan krijg je bericht) dus wat er aan de hand was weet ik niet maar goed. Ook met een Senseo, die hier praktisch om de hoek stond. Bod geaccepteerd toen werd er opeens door iemand meer geboden en ging het apparaat plotseling stuk!!! KIJK daar geloof ik dan dus niets van. Boeven zijn het. Maar ja, als dat nu je problemen zijn dan valt het allemaal nog best mee.
Ondertussen staat Wijbe’s mancave zo vol dat je je gat er niet kunt keren ook al omdat werkelijk ALLE spullen uit de berging er staan, zolang die nog niet klaar is. We doen ons best maar soms moet er ook een beetje niks gedaan kunnen worden want het werk gaat ook nog door.
Zo erg is het nog niet maar er moet wel iets gaan gebeuren anders komt het nog zo ver dat de spullen op de galerij hier staan. Op donderdagavond is hier grof vuil buiten zetten en dan is het net markt hier. Busjes rijden af en aan en graven in de door ons (en nog 119 andere appartementen) afgedankte spullen op zoek naar ‘ handel’.
We kijken ook nog naar onze hypotheek omdat we daarover gebeld werden. Wij hebben ook aflossingsvrij dus moet je wat gaan doen blijkbaar. Komt er een man langs die van alles zegt en als we vervolgens na weken WEER gebeld worden (en ondertussen NIETS horen) blijken ze de man ontslagen te hebben.Wat een sneuneuzen heb je toch. Als we niet zo volwassen waren zouden we er buikpijn van krijgen. Op naar de volgende geldverslindende optie dan maar. BRING IT ONNNNNNNNNN!!!! Ons maken ze niet gek want we zijn het al.
Leuk Cor!