paalwoning

Na een heftige busreis kwamen we aan in Can Tho een stadje in de Mekong Delta in het zuiden van Vietnam.
Het hotel was gelegen aan de markt dus de taxi moest ons aan het begin van de markt afzetten. Vandaar zijn we met onze rolkoffertjes over de markt verder gegaan.
Bloedje heet was het er. De kooplui op de markt lagen of zaten als gesmolten poppen op hun stoeltje of tegen een muur.
De eerste indruk was waar ben ik beland maar toen we voor de deur van het West hotel stonden veranderde dat gelijk. Een heel andere wereld.
De huizen en bedrijfspanden die we tot nu toe gezien hadden waren allemaal van golfplaten gemaakt maar het hotel allemaal marmer en wit steen.

Toeterende bromfietsers

Over de straten reden allemaal brommers luid toeterend, maar daar waren we inmiddels al gewend aan geraakt. Ze zijn bang dat je ze niet ziet of zo. Als ze een kruising naderen of er lopen mensen op de straat dan gaat dat vreselijke snerpend brommertoetertje weer af.

‘s-Avonds op een terras, Sao Hôm heerlijk gegeten en omdat het ‘s-avonds ook nog lekker weer was nog een tijd blijven zitten.
Het viel ons op dat er steeds meer bromfietsers voorbij kwamen, soms met wel de hele familie erop, vader, moeder met één of twee kinderen. Volgens ons deden ze dit om verkoeling te krijgen. In hun gewone huisjes is geen airco dus het blijft daar heet en dat is geen slapen. Door met de brommer rond te rijden krijg je toch verkoeling.
Gelukkig hebben we daar ook nog wat regen gehad, wat maar voor een beetje verkoeling zorgde.

ReizenReizen

Door Wijbe

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Translate »