Oorverdovend.

Zoooooo stil hier. De vogeltjes zingen, de duiven zijn mooi maar buitengewoon irritant (volgens Tineke en Wijbe) en af en toe een kreet van een mede kampbewoner. Oorverdovend stil dus en met name in de nacht is dat prettig.

We zijn dus weer in Spanje. De maanden in Nederland bestonden uit wat verbouwingen en natuurlijk de feestdagen en een bezoek zo her en der. Pensioneren is vermoeiend hoor. De kinderen brachten de feestdagen door in Nebraska en wij hebben lekker rustig aan gedaan.  Claire en Jeff waren beide jarig en ik  vierde mijn 68ste. Met Claire bezocht ik het straatmuseum in Amsterdam Noord. Mooie werken en een bijzonder gezellige lunch in het naastgelegen restaurant.

De jaarlijkse doktersbezoeken (voor Wijbe) en de tandarts controles (voor beide) zitten er weer op en dus hield niets ons tegen om op 1 april richting Isla Plana te gaan. De eerste overnachting bracht ons naar Chalon sur Saone waar we na een zeeeer regenachtige dag aankwamen. Het hotel was prima en zondagochtend vertrokken we in alle vroegte richting Vandellos het hotel La Figuerola. Het bleef nagenoeg droog en hoewel het hotel wat van de route af ligt was het een prachtige plek en hebben we ook nog eens heerlijk gegeten. Overigens was dat in Het Campanile hotel in Chalon ook uitstekend.

Ook uit Vandellos vertrekken we vroeg zodat we bijtijds op de camping zijn. Toen we vertrokken in November waren ze al bezig met het plaatsen van zonnepanelen en inmiddels zijn er een heleboel bijgekomen en (hopelijk) ook aangesloten. We kregen de door ons aangevraagde plekjes en gezien de ouderdom hadden we besloten de Duitse firma in te huren om de voortenten op te zetten. Ze zouden dinsdagochtend om 11:00 uur komen maar dat werd uiteindelijk pas in de middag. De voortent van Tineke en Cor was eerst aan de beurt en dat werd geen doorslaand succes. Het is een grote Unico tent en die hadden ze nog nooit eerder opgezet. Uiteindelijk hebben de mannen een en ander nog weer los moeten halen om hem wel goed op te zetten. Jammer maar helaas. Bij ons ging het als een zonnetje en met een uur stonden zowel onze voortent als de keukentent (die we gebruiken voor fietsen en e-peds). Klus geklaard.

We komen nog steeds overwinteraars hier tegen die er ook al waren toen wij in november vertrokken maar de meeste zijn alweer naar de “heimat”. Natuurlijk zijn er voor ons ook weer nieuwe gasten. Terwijl Tineke en ik baantjes trekken komt er een Duitse man die ons verzoekt op te schuiven in het bad want hij gebruikt altijd de achterste baan om zijn baantjes te trekken. Even in gedachten houdend dat wij de enige 2 zwemmers zijn.  Mijn neiging om hem van repliek te dienen weet ik te onderdrukken maar tjeeeeeeeeemig zeg. Over “uptight” gesproken. Rosi geeft nog steeds les en we genieten van de leuke groep waar we inzitten. Als het goed is gaat ze in mei ook nog door.

Volgende week donderdag komt er bezoek. De zoon van Tineke en Cor komt met zijn vriendin een paar dagen . Van koningsdag tot en met maandag 1 mei.  Gezellig allemaal.

Nu zitten we lekker buiten. Het zonnetje schijnt het is 20 graden en we genieten. In de avonduren koelt het wel af maar zolang de voortent erin zit is het allemaal heel aangenaam.

Laterrrrrrr.