Het leven op de camping is in mijn ogen behoorlijk bijzonder. Je leeft op een wat beperkte maar wel openbare ruimte en elke boer en scheet die langskomt kan je horen, maar je kunt je er natuurlijk ook voor afsluiten.
Niet alles is zo makkelijk opzij te schuiven echter. Zo waren we van de week met z’n drieën aan de afwas en vlakbij de afwasbakken is ook de plek waar je je chemische toilet kunt legen. Die toiletjes zijn bijzondere machientjes. Je moet er chemisch gekleurd spul in gooien dat de uitwerpselen afbreekt en het geheel nog een enigszins aangenaam geurtje geeft anders verga je letterlijk van de stank. Geen ingewikkelde toestanden. Roze voor bovenin en blauw voor onderin. Terwijl wij dus afwassen komt iemand zijn tank legen. GEEN idee wat de man bezield heeft maar duidelijk geen geld uitgegeven aan nog het roze nog het blauwe spul en toen vulde de afwasruimte zich met GEUR!!! En dan bedoel ik gewoon een gierput lucht. Terwijl de man zich uit de voeten maakt, (je kunt je geur en smaak kwijt zijn maar dit is zooooo OVERWELDIGEND dat je dood moet zijn wil je dit niet ruiken) en wij hebben elkaar aangekeken en bedacht dat je echt op een dubbeltje per dag wilt leven om geen geld uit te geven aan de afbraakvloeistof. Gewoon zielig.
‘S Middags verzamelen de grijsharigen zich massaal in het bad en worden nieuwkomers soms wat argwanend bekeken en zelfs soms uitgelachen. Pesten is van alle leeftijden blijkbaar. Nederlanders die geen Nederlander willen zijn en vervolgens met Rudi Carrell waardige Nederlands/Duitse uitspraken zichzelf volkomen belachelijk maken. Er wordt door ons VEEL gelachen.
Het percentage hangbuik, hangtiet, hangkont en hangknie, en al het andere wat maar kan hangen en zuidwaarts trekt bereikt een gillende 95% en ondertussen genieten we van het mooie weer en het mensen kijken.
Gisteren zijn we naar Cartagena gereden en hebben we een beetje gewinkeld. Heel gezellig en ondertussen is de boodschappenlijst voor hetgeen we eind augustus hier nodig gaan hebben gestaag gegroeid.
Na het zwemmen nog even naar de apotheek gereden voor lippenspul en natuurlijk lag ik bij het uitstappen weer als een overmatige kever op mijn rug te spartelen. Alweer mijn linkerenkel. Het verbaasd me dat dat ding er überhaupt nog aan zit. Lekker weer hinkepinken dus.
Vandaag is het wat bewolkt en beginnen we met een en ander in te pakken want morgenavond slapen we in Mazarron.
Cor en Wijbe zijn nog even een rondje fietsen en Tineke en ik hebben ons beider afwas gedaan.
Campinglife is GOOD!