Zonder internet (nog) maar nu toch even tijd voor een blog.
Na een aantal hele drukke weken, kinderen getrouwd, verjaardagen en zelfs werk, afgelopen donderdagnacht vertrokken naar de mooie Zuidspaanse kust voor een in onze ogen welverdiende vakantie. Het was doodstil op de weg en dus maakten we goede vorderingen zelfs met de kar achter de auto.
In Perpignan hebben we samen met Tineke en Cor overnacht in een Ibis budget hotel en de volgende ochtend vertrokken we voor de laatste kilometers naar Isla Plana. Omdat je met een trekkar maar maximaal 90km mag rijden in Spanje ging dat iets minder snel dan het eerste gedeelte van de reis.
Na de aanschaf van de trekkar volgden vele tripjes naar winkels met trekkar spullen die wij noodzakelijk achten voor het in alle comfort doorbrengen van deze vakantie. Het is wonderlijk wat je zelfs met deze uitgebreide voorbereidingen toch nog weet te vergeten. We hebben het dan over een waterkoker en ook pannen die er niet zijn! Ik verdenk een bende pannen/waterkokerdieven van het roven van deze toch wel noodzakelijke attributen. De waterkoker is gevonden en dus kunnen we een kopje thee drinken! LIFE IS GOOD!!
Gelukkig zijn Tineke en Cor in de buurt en die kamperen al hun hele leven en hebben dienovereenkomstig ook spullen. Dus hebben wij nu pannen en terwijl de tweedehands aangeschafte Senseomachine ook ’s nachts meende te moeten koffiezetten(hetgeen echt niet de bedoeling was-en daarbij ook nog het geluid maakte van een auto die langs je tent raast) een Senseo apparaat dat geen eigen wil en leven heeft en lekkere koffie zet.
Het uitvouwen van de kar is inderdaad een fluitje van een cent maar het echte werk begint daarna pas. Stokken en tentdoeken en wat al niet meer. Het regende ook nog dus kletterde het lekker op het dak. Helemaal gezellig. Bij het opzetten van de kar ook nog even de klep van de keuken op mijn duim laten vallen dus inmiddels zie ik eruit alsof ik onder de trein heb gelegen en leg ik mensen uit dat mijn Wijbe me echt niet slaat en knijpt (zucht). Ik ben gewoon een uberkluns en dat behoeft soms enige uitleg van mijn kant. Inmiddels is het werkelijk prachtig weer. Wijbe heeft weer over de grond liggen rollen om iets te fixen aan de kar en heeft dus weer een gekneusde rib. Leuker kunnen we het niet maken. Hij kreunt en steunt maar kan nog wel een beetje zwemmen.
Het slapen in de kar gaat uitstekend. Het is een heerlijk bed en we slapen dus heel goed.
Zondag hebben we voor de verjaardag van Cor gegeten bij “het kasteeltje”. De eigenaar begreep niet waarom we er waren want normaal gesproken zijn we er toch in augustus/september? Zijn dochter die wat Nederlands spreekt was er niet maar dat was geen probleem. Het verassingsmenu was weer HEEL uitgebreid en zeer smakelijk. Altijd een feestje het eten daar.
Ondertussen hebben de muggen mij weten te vinden. Dit moeten megamuggen zijn want ik zit werkelijk onder de gigantische bulten (het lijken wel verkeersdrempels) en zelfs in mijn gezicht heb ik er een stuk of 8 en ook IN mijn oor zitten ze. Natuurlijk ben ik een lekker, sexy hapje maar dit is zelfs mij te gortig.
Eergisteren konden we voor het eerst weer lekker aan het zwembad zitten en kon het grote kijken beginnen. Kijken naar alle grijze mensen (waar we zelf nu ook bij horen) met crocs en unisex badjassen die zo leuk kleuren bij de haren en diezelfde crocs. Het café is nog dicht want het schijnt dat overwinteraars niets gebruiken en op 1 mei zijn meerdere dingen gesloten. Wij zijn wel van het kopje koffie en/of een lekker glaasje wijn dus zit ik nu na mijn baantjes te hebben getrokken in het zwembad aan een cappuccino. HEERLIJK!!! Zojuist loopt een wel zeer gebruinde kerstman langs. Grote witte baard en verbazend kwiek als je bedenkt hoe oud de man is.
Verbazingwekkend is wel de afmetingen van de caravans en Campers die hier staan. Schotels op het dak, want je moet natuurlijk wel je eigen programma’s kunnen kijken en die soap gaat ook niet verder zonder jou. Iedereen moet lekker doen wat hij/zij zelf wil maar het werkt wel weer op mijn lachspieren. Het is net het echte leven, dus krab ik nog even aan een bult en bedenk me op het nu glamping is of kramperen.
De uitslag volgt denk ik later.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Hallo Corry, Leuk om te lezen hoe het jullie vergaat. Ik zou ook wel willen weten hoe de anderen naar jullie kijken? Het klinkt als genieten met hier en daar een hobbeltje te nemen.
Wij zijn ook aan het kramperen, maar dan in eigen huis. We genieten wel van het bed in de huiskamer. In deze drukke dag is het bed dan snel gevonden.
Geniet er nog even van en tot binnenkort.