Het zal jullie verbazen maar…..We waren op tijd voor het ontbijt. Niet zo uitgebreid als in het Grand hotel in Saigon maar voldoende keus. Het is al warm en we hebben besloten dat we vandaag een scooter gaan huren. Het kan gewoon bij ons hotel en kost iets van $ 10.- per dag. Kom daar in Europa maar eens om. We moeten helmpjes passen en omdat Wijbe een nogal GROOT hoofd heeft is dat altijd lachen. Vorig jaar in Japan ook al dus nu ook weer reden tot veel hilariteit. Het kleine meisje van de receptie weet niet wat er gebeurd en kijkt verbijsterd toe hoe AL die helmpjes niet passen. Uiteindelijk nemen we degene die het meest de bovenkant van het eierdopje beschermd, a la Calimero dus.
We gaan op pad en hebben de kaart mee die ze bij de receptie hebben gegeven met wat extra aanwijzingen. Phu Quoc is niet heel groot en met een scooter is het allemaal goed te doen. Ik zit achterop en laat me rijden. Ik denk dat het voor mijn gezondheid beter is om niet zelf een scooter te besturen want volgens mijn bescheiden mening zijn al die Vietnameesjes VOLKOMEN krankzinnig zodra ze op de scooter of in een auto stappen en daar wil ik niet in mee gaan. Ik kan namelijk net zo krankzinnig doen en aangezien we nog het een en ander hebben om voor te leven doen we het even zo.
Bij het cafe I love Phu Quoc-zo heet het echt en je kunt er ook T-shirts van kopen- drinken we een lekker bakje koffie en als we nog wat dingetjes bekeken hebben besluiten we dat het echt te heet is en gaan we terug naar het hotel om lekker te zwemmen.
Het hotel heeft een ‘infinity’ pool en dus lijkt het alsof je over de rand direkt de zee in kunt glijden maar daar zit nog een behoorlijk stuk strand tussen. Lekker dobberen kun je in het warme water.
We eten lekker wat en besluiten dan een wandeling langs het strand te maken.
Het is ongelooflijk wat een afval er ligt. Plastic zakken, tl lampen en lichtpeertjes het ligt allemaal gewoon op het strand. Ook kwallen natuurlijk maar die heb je overal.
Een bende is het en er is veel bouwactiviteit. Iedereen gooit zijn meuk maar neer en de scheepvaart zal er ook wel wat mee te maken hebben.
We keren terug-onderweg pakken we nog wat afval op- en gaan nog weer even zwemmen. Het is inmiddels wel wat bewolkt maar nog steeds erg warm. We pakken onze spullen op en gaan ons even omkleden om vervolgens iets met het ‘happy hour’ te doen. Lekkere drankjes maar omdat het zo warm is voel ik mijn pina colada tot grote hoogte stijgen. Leuker kunnen we het zeker niet maken.
Op de scooter scheuren we naar La Veranda om daar in Le Jardin wat te eten en daar drinken we maar thee bij. Je moet er niet aan denken dat er wat mis gaat met het scooteren. De wegen zijn op sommige plekken in verre gaande staat van ontbinding en een doodsmak is zomaar gemaakt.
Er wordt echt gezongen bij het restaurant en dat zorgt voor een romantisch sfeertje.
Helemaal leuk dus. De zonsondergang is spectaculair en zo stel je je het “Zwitserleven gevoel”, mits deze regering nog IETS van je opgebouwde pensioen overlaat dan.
We pakken ons stalen ros op waar we hem hadden achtergelaten en tuffen naar het hotel terug.
We zijn allebei nu crispy light aan de buitenkant gebakken dus morgen maar een beetje kalm aan doen met het zonnebaden. Een zonnesteek is niet iets waar je mee moet spotten.
Morgen scooteren we naar de zuidkant van het eiland en kijken we wat en of daar wat te beleven is.
Tot snel.
Leuk!