Lekker geslapen in de tent, en om mijn geluk nog meer te verhogen REGEN!!! Tikken op de tent en ik slaap als een roos.
Vanochtend heeft Wijbe lekker vers brood gehaald bij het winkeltje beneden. Glutenvrij en echt heel lekker.
Vlak na het ontbijt willen we boven de tent nog een afdakje hangen maar voelt Cor zich niet lekker. We smijten met z’n allen alles aan de kant en spoeden ons richting Cartagena naar het ziekenhuis St.Lucia.
We melden ons bij de eerste hulp en dan gaat het helemaal los. We vullen een papier in en dan begint het GROTE wachten.
We gaan van de ene persoon naar de andere en in de grote wachtkamer waar notabene een briefje hangt of men “stilte” wil betrachten is het een compleet GEKKENHUIS! Naast me zit een man die op zijn telefoon de meest schreeuwerige filmpjes aan het kijken is en er wordt keihard gesproken met elkaar en met mensen aan de andere kant van dit werkelijk enorme ziekenhuis.
Ik lach me om deze kakafonie aan geluiden een krul in mijn staart en bezit verder mijn ziel in lijdzaamheid. Ik tracht in mijn school Spaans duidelijk te maken wat er mis is met Cor en dat lukt aardig.
Uiteindelijk blijkt hij een onstekeing aan de urinewegen te hebben en met een recept en nog wat naalden in zijn arm mogen we na VIJF uur weer vertrekken. Een vriendelijke medewerker rukt de naalden nog even uit zijn arm en in gestrekte galop hollen we het ziekenhuis uit. We hebben trek en genoeg van witte jassen en terug op de camping eten we even lekker een salade en gaan Tineke en ik zwemmen terwijl de heren hun geld gaan verbrassen in de apotheek. Je moet tenslotte wat doen met je vakantiegeld.
Na deze financiële uitspanning komt Wijbe ook even dobberen en drinken we nog even een lekker bakje koffie.
We gaan laat eten omdat we zoveel uren elders hebben doorgebracht dus nu even een wijntje!!!
