Lood enzo.

Het is allemaal niet zo erg als het plaatje doet vermoeden maar een tikkeltje vermoeid zijn we wel.

Afgelopen weekend onze vriendin Liz uit de VS op bezoek gehad en haar en haar gezelschap door mooi Amsterdam gesleurd. En sleuren was het omdat iemand in het gezelschap allerlei schroeven, moeren en platen en boutjes in haar enkel had die voor ernstige vertraging in de logistiek zorgde waardoor de helft van hetgeen gebeuren “moest” niet haalbaar bleek en toen was de regen ook nog eens spelbreker. Wij sleurden onze gasten dus over de bloemenmarkt, bezochten het Begijnhof omdat daar ook weer een (halve) Amerikaanse woont en daarna hebben we ze in het Van Gogh museum achtergelaten opdat er gesnoven kon worden aan zonnebloemen. Het was een bont gezelschap dat inmiddels is aangekomen in Parijs en waarvan ik hoop dat ze de “geprepareerde” Brownie in ieder geval met z’n allen hebben opgegeten want high worden in je eentje daar lijkt me nu echt niets aan. Op je handen lopen is leuk maar dan wel met z’n allen.
Een alweer hele lieve (halve) Amerikaanse uit Bussum verzorgde de avondmaaltijd afgelopen maandag en het was fijn om weer met een aantal mensen bij te praten.

Nu dus weer terug naar de waan van de dag. Inmiddels zijn onze boardingpassen geprint. De laatste wasjes zijn gedaan en de koffers staan in de gang -volgens Wijbe- nu moeten daar alleen nog spullen in. Het zijn mooie nieuwe glanzende koffers waar waarschijnlijk niets meer van over is op het moment dat we ze in Ho Chi Minh City (hierna te noemen Saigon want dat andere is ECHT te lang) van de bagageband trekken, want op Youtube staan allemaal verontrustende fimpjes over wat ze allemaal met je koffertje doen als je niet kijkt. Ik heb ze alleen nog niet over de koffertjes zien plassen dat is blijkbaar voorbehouden aan boze restaurantwerkers die je broodje in elkaar gooien. LEUKER KUNNEN ZE HET NIET MAKEN!!!
Zaak is om niet weer van alles te vergeten want hoewel alles natuurlijk overal te koop is willen we niet al ons vakantiegeld uitgeven aan dingen die gewoon thuis in de kast liggen.
Dus liggen er badpakjes en zwembroekjes klaar, want het regent in Vietnam(soms).Het is er nu overwegend bewolkt en 24 graadjes dus dat is best aangenaam. Over het weer gaan we ons maar niet druk maken. Ik weet nog niet of we die schattige parapluutjes meenemen die vorig jaar in Japan zijn gebruikt, maar we kijken wel waar we ruimte voor hebben.

Morgenavond om 18:00 uur moet er gevlogen gaan worden en wij kunnen dat zelfs zonder “geprepareerde” Brownie. Wij laten ons vliegen. Qatar bood ons nog een upgrade aan tussen Doha en Ho Chi Minh City voor “slechts” € 378.- pp maar dat doen we maar niet. Op die manier verdampt al het voordeel van de leuke goedkope tickets.

Ik heb Youtube ook gebruikt om filmpjes over eten in Vietnam te kijken en dat aanbod is hééééééél divers. Lekker hoor!

Doordat Jeff en ik nu Turkse les volgen heb ik helaas het Vietnamees een beetje laten liggen maar hopelijk komen we met “wat en hoe in het Vietnamees” in ieder geval op de juiste plekken terecht en bestellen we het eten dat wij willen eten!!!

Adem even inhouden, de volgende blog komt uit………………………………?