Een mug heeft me “geliked” vandaag. Ik heb hem nog een andere Facebookpagina aangeboden met betere en lekkerder hapjes maar hij/zij was niet voor rede vatbaar. Dus moet ik nu krabben. Heerlijk hoor de natuur! Kan er geen genoeg van krijgen.
Vanochtend natuurlijk om 5 uur ons uitrukkertje. Het was een wat rommelige nacht dus voor de wekker ging zat ik al met opengesperde ogen in bed. We springen in onze kleding na een bescheiden ochtendritueel en spoeden ons naar de lobby waar we ons ontbijtpakketje gaan ophalen. De gids “Lee” is er al. Een bescheiden aardige jongeman die ons meeneemt naar het smalste straatje ook waar een vrouwelijke bootbestuurster (of hoe zoiemand ook heet) al op ons wacht. We gaan aan boord en zijn maar met z’n tweetjes die meegaan. Voor veel meer personen is ook geen plek en dit is wel zo fijn. 
We gaan door de kanalen van de Mekong Delta varen op weg naar de drijvende markt van Cai Rang. De zon komt net een beetje op en spontaan beslaan onze camera’s van al dat moois. Met een lekker gangetje gaan we de binnenlanden van de Delta in en het valt op hoeveel mensen al wakker zijn. Het is net kwart voor 6 en overal is al bedrijvigheid-ook op de markt waarop ons hotel staat-.
Het is een rustige reis maar wat opvalt is hoe ontzettend veel afval er in het water ligt en hoe armoedig veel van de huisjes zijn langs de rivier. Een aantal malen komt de schroef uit het water -het is een motortje met een lange steel eraan waaraan het einde een schroef zit- omdat er plastic aan de schroef zit en deze dus helemaal vastloopt.
Aangekomen op de markt is het een hele drukte met boten en bootjes. De grote boten zijn voor de groothandel en de kleine bootjes daar kun je als particulier ook wat kopen. 
Het gaat voornamelijk om fruit, zoete aardappel en iets wat op uien lijkt maar het volgens mijn kennersoog (NOT) niet is. De boot heeft een stok die de hoogte insteekt en daar hangt hetgeen ze verkopen aan zodat je weet wie je moet enteren als je wat wilt kopen. We kopen koffie die heerlijk ruikt en ook lekker is en later krijgen we elk nog een halve ananas die we zo kunnen eten. Heel lekker. Veel mensen leven op het water en mensen zijn de was aan het doen of wassen zichzelf. Een man gooit een paar wasteiltjes water over zijn lijf (het water in de rivier is echt heeeeeel smerig) doet shampoo in zijn haar en wast zijn haar en lijf. Zelfs zijn piepelottie wordt niet vergeten en we hopen dat de shampoo de geur van lijf en het water weet te verhullen.
We gaan nog naar een rijstpapier fabriekje waar de vellen met de hand worden gemaakt en daarna in vermicelli worden gesneden zodat je een soort rijstnoedels krijgt die je kunt eten met groentes en/of vlees. Een heel warm werkje en het valt ons op hoe hard sommige mensen moeten werken. Lee koopt wat van de noodles om mee naar huis te nemen en volgens mij kost een kilo iets van €0,20 cent. Heel goedkoop dus. Als je weet dat een salaris hier ongeveer $250,- per maand is dan zijn deze prijzen dus een beetje in verhouding.
We gaan terug naar ons beginpunt en bedanken Lee voor zijn rondleiding en we gaan op het hotel aan. Ik heb van de ontbijtpakketjes alleen de minibanaantjes gegeten(ze hebben hier hele kleine banaantjes die net 2 happen zijn) en in het hotel besluiten we nog even wat te eten want trek heb ik inmiddels wel gekregen. 
Terug op de kamer doen we onze badkleding aan en we gaan even zwemmen. Het is buitengewoon heet en in een mum van tijd hebben we allebei een rode toet en zijn we verder ook een beetje verkleurd.
Net op tijd zijn we beneden want het begint alweer te hozen. Met badkuipen tegelijk komt het de hemel uit en we doen het even rustig aan op de kamer.
We eten heerlijk weer aan het water waar we gisteren ook gegeten hebben. We zitten er een tijdje omdat alweer de sluizen van de hemel opengaan en erdoorheen gaan zou alleen maar stom zijn. Op de terugweg wil een visverkoopster een levend visje wegen op een weegschaaltje maar het visje spartelt zo tegen dat hij elke keer uit het mandje vliegt. De visverkoopster wil hem met haar hand in het mandje houden maar dan komt er natuurlijk weer teveel gewicht bij. Geestig dus! 
Eigenlijk willen we nog wel een keer zwemmen maar het blijft regenen dus uiteindelijk blijven we gewoon binnen en zoeken een restaurant uit waar we willen avondeten.
We vinden Phuong Nam waar we slang, krokodil en struisvogel kunnen eten, maar dat eten we allemaal niet. We zijn burgerlijk en eten gewoon een rijstschoteltje en pfhuuuuuuu.
Deze copieuze maaltijd kost wel 8 euro inclusief 2 blikken cola voor Wijbe en mijn waterflesje. WOOPWOOP goedkoper kunnen we het niet maken. 
Over de markt, die eigenlijk de hele dag wel stinkt lopen we terug. Veel mensen zitten op straat met een pannetje en eten samen de avondmaaltijd. Binnen in kamertjes liggen matrassen op de grond waar 3 mensen proberen te slapen. Wij gaan ook weer naar binnen.
Slapie, slapie doen.
