De wekker werd gezet want we moesten ons vandaag verplaatsen van Phu Quoc naar Hanoi. We doen ontbijt en dan komen ze onze koffertjes halen en staat de taxi klaar voor de rit naar het vliegveld. We melden ons en dan is er wat mis met de tickets. Ze kan ons niet vinden. We worden naar de andere kant gestuurd en daar moeten we betalen voor de stoelen die we gereserveerd hebben. Tjonge, jonge het gaat om wel € 8.- of zo.
Nu mogen we dus mee maar ondertussen heb ik een mail gekregen van Vietjet dat onze vlucht van vrijdagochtend in plaats van 11:10 om 07:20 gaat. Die zijn echt van de pot gerukt wat mij betreft. Nu moeten we dus om 04:00 uur opstaan of zo want het vliegveld is een eindje rijden vanaf de sta. Nou ja, we zien het allemaal wel.
De vlucht verloopt voorspoedig maar de Vietnamezen hebben geen benul van vliegen. Als er turbulentie is en de lampjes van je stoelriem zijn aangegaan, gaan ze massaal aan de wandel en moeten ze allemaal naar het toilet. Kinderen hollen door het gangpad en de ouders erachter aan. Een giller natuurlijk maar niemand doet wat.
In de hal sleuren we de sleurhutjes van de bagageband en staat er iemand met een papier met mijn naam erop. Had ik blijkbaar toch beter geregeld dan ik had gedacht. Ik verwachtte alweer te moeten steggelen maar dat was dus niet nodig. Hanoi is qua verkeer een stuk minder hysterisch dan Saigon en Phu Quoc. We worden afgezet vlakbij het hotel en na een drankje in de lobby gaan we de spullen in de kamer zetten en de stad in nadat we bij de lobby eerst een zak met wasgoed hebben afgegeven. Dan is dat ook maar weer gedaan.
Deze keer hebben we de parapluutjes mee (je weet het tenslotte maar nooit) en op aanbeveling van de receptioniste gaan we eten bij Quan An Ngoc. Een hele leuke grote tent met heerlijk eten waar onze buurvrouw de bediening erop moest attenderen dat wij moesten en wilden bestellen maar ze blijkbaar bang zijn om Engels te spreken. Ook weer opgelost en we eten er heerlijk. We gaan een rondje lopen naar het treinstation van Hanoi dat HELEMAAL niets bijzonders was en dan begint het dus te regenen. Een HOOSBUI. De Vietnamezen op hun scooters ploegen rustig voort maar het is een waterval. Wij schuilen onder een weliswaar lekkend afdak maar we hebben de parapluutjes erbij!!! SLIMMERDS!!
Ik moet zeggen dat de stoepen hier zo mogelijk nog verschrikkelijker zijn dan die in Saigon en het is een wonder dat ik nog niet op mijn rug op straat heb gelegen. Wijbe is nog steeds van het padje af dus hadden we wat moeite het hotel terug te vinden en we gaan even uitpuffen. Nee slapen deed de bejaardensoos niet en op een gegeven moment moest er ook weer gegeten worden en dan veranderd onze buurt in een open restaurant. We eten bij de Villa Ngoc en alweer eten we lekker. Bij de aardige dame op de hoek zitten we bij ventilator ter grootte van een wagenwiel en drinken een vruchtensapje. We drentelen nog wat heen en weer en gaan dan naar boven en lekker douchen.
Morgen weer een dag.
