Als wij terug zijn van vakantie moet ik met vakantie om weer bij te slapen. Het blijft behelpen met de Prop die midden in de nacht allerlei capriolen uithaalt met hoesten, op honingsnoepjes sabbelt en wat al niet meer. SLOPEND! We zijn wel op tijd het bed uit en genieten weer van het ontbijt. Vandaag geen Zweeds/Japanse balletjes maar omelet en zelfs echte knakworstjes. Het kan niet op. We pakken de sleurhutjes weer beet en verlaten Hiroshima. Buiten de tragische geschiedenis is het een mooie stad en er zijn veel dingen te bekijken in de omgeving. Zeker de moeite waard. 
Het regent nogal hard als we uit het hotel vertrekken dus trekken we de plu maar tevoorschijn. Je hebt die dingen natuurlijk niet voor niets. Op het station kopen we nog wat lekkers en een bakkie “pleur” en dan gaan we met de Shinkansen naar Hakata(Fukuoka) en daar stappen we over op een andere trein naar Nagasaki. In de tweede trein zitten we zelfs eerste klas. Helemaal fijn dus en terwijl ik lees vallen mijn ogen alweer dicht. De laatste 2 dagen hebben we geen “bejaardensoes” kunnen doen dus val ik nu te pas en te onpas in slaap. Nou ja, zo lang het maar niet met mijn hoofd in de soep is kan het allemaal nog net. 
Het regent gestaag door terwijl we reizen en als we in Nagasaki uit de trein stappen gaan we eerst maar in het JR kantoor de laatste 2 stukken van onze reis reserveren en storten ons dan op straat. Het plenst nu en de regenjassen komen er ook aan te pas en bovendien gaat de temperatuur flink naar beneden. Schattig zo met die blote benen en al die kleren aan de bovenkant. 
Het hotel is alweer niet ver van het station. De kruising is echter zo druk dat ze er loopbruggen overheen hebben gemaakt dus plassen we lekker door de regen naar de overkant. NATUURLIJK lopen de gezusters pruts nog even verkeerd maar uiteindelijk wordt het hotel gevonden. We krijgen een kamer op de 12e verdieping maar daar aangekomen blijkt het een rookkamer te zijn. Niet handig als je man de muizenmoord steekt van een longaandoeninkje dus sleuren we de hutjes weer naar beneden om een andere kamer te vragen. 
Helaas zijn alle niet-roken kamers vol maar als Wijbe nog even zijn allerakeligste kuchje laat horen krijgen we voor dezelfde prijs een suite. Ja,ja, geen geld geschoven en toch een upgrade. Soms geloof ik toch in wonderen.
We laten de koffertjes achter en gaan de straat op want er moet ook nog gegeten worden. We nemen het trammetje richting “Chinatown” en als we ons langs de horde Chinezen hebben geslagen die zich in allerlei onwelvoegelijke standjes laten fotograferen eten we heerlijk. 
We lopen nog even langs de ‘Hollander(Dutch) Slope’ – en nee dit is geen sloopbedrijf maar een hellinkje- en die heet zo omdat vroeger daar veel buitenlanders liepen en omdat dat in die tijd meestal Nederlanders waren die daar liepen heet het dus zo. 
Graag hadden we ook een van de drie mooiste uitzichten van Japan willen bewonderen maar het kabelbaantje is sinds 7 mei jl. gesloten tot en met februari 2016 wegens renovatie. Bovendien was het nu ook zo slecht weer dat het helemaal geen zin had om daar heen te gaan. 
We lopen een flink stuk door de stad en als we terug zijn bij het hotel gaan we even wat internetten.
Voor het avondeten lopen we een rondje in de buurt, want het stikt hier van de eethuisjes en we eten lekker vlees met rijst. 
Al met al een prima dag en als het goed gaat gaan we morgen naar Gunkanjima, oftewel het James Bond eiland.
